صاحبدلان

اسپینوزا:

بشر می‌پندارد که همه‌چیز به‌خاطرِ او آفریده شده و دنیا برای رفعِ احتیاجاتِ اوست، ولی این خیال و رؤیایی ‌بیش نیست و از آن‌جا ناشی می‌شود که بشر خود را مرکزِ عالمِ امکان می‌داند؛ اغلبِ افکارِ ما بر پایۀ همین خیالِ خام است. بزرگ‌ترین اشتباهات در آن‌جاست که ما امیال و ‌اغراضِ انسانیِ خود را به عالمِ خارج بسط می‌دهیم. از همین‌جا است که مسئلۀ «خیر و ‌شر» به‌وجود می‌آید؛ ما تلاش می‌کنیم که خواست و آرزوهای خود را با خیرِ خداوندی تطبیق دهیم، و‌ غافلیم که خدا ماورای خیر و شرِ حقیرِ ماست.

«خیر» و «شر» درواقع وجود ندارند، و تنها ساختۀ اطلاعاتِ ناقصِ ما دربارۀ اشیاء و بی‌خبری‌مان از نظم و توافق کلّ عالمِ طبیعت هستند. در حقیقت آن‌چه را که عقلِ ما بد می‌داند، در مقایسه با قوانین کلّیِ طبیعت بد نیست، بلکه از آن جهت بد است که با امیالِ خاصِ ما سازگار نیست.

حتی دربارۀ نوعِ بشر هم اگر به‌صورت جداگانه از کلّ طبیعت درنظر بگیریم، «خیر» و «شر» معنی ثابتی ندارند؛ زیرا شیئی واحد ممکن است درعین‌حال هم «بد» باشد و هم «خوب» و‌ هم «خنثی». مثلاً موسیقی برای مبتلایان به مالیخولیا «خوب» است، و برای سوگواران «بد» و برای ناشنوایان و مردگان «خنثی»!

اسپینوزا

کتاب: تاریخ فلسفه/ویل دورانت

سه شنبه 25 آذر 1399برچسب:,

خبرنگار و مرد یهودی

‌ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭﯼ ﻃﯽ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﭘﯿﺮ ﻣﺮﺩ ﯾﻬﻮﺩﯼ ﮐﻪ ﺑﻤﺪﺕ 60 ﺳﺎﻝ ﻭ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ 45 ﺩﻗﯿﻘﻪ ﮐﻨﺎﺭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻣﻘﺪﺱ ﻏﺮﺑﯽ ﺍﻭﺭﺷﻠﯿﻢ ﺑﻪ ﻧﯿﺎﯾﺶ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ، ﭘﺮﺳﯿﺪ:

ﺩﻋﺎﯼ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ ﺷﻤﺎ ﻃﯽ ﺍﯾﻦ 60 ﺳﺎﻝ ﭼﻪ ﺑﻮﺩﻩ؟

ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﮔﻔﺖ ﺩﻋﺎ ﻣﯿ ﮑﻨﻢ ﺑﺮﺍﯼ: ﺻﻠﺢ ﺑﯿﻦ ﻣﺴﯿﺤﯿﺎﻥ - ﮐﻠﯿﻤﯿﺎﻥ ﻭ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺭﻓﺘﻦ ﺗﻤﺎﻡ ﺗﻨﻔﺮ ﻫﺎ ﻭ ﺟﻨﮓ ﻫﺎ، ﺭﺷﺪ ﺗﻮﺍﻡ ﺑﺎ ﺑﯽ ﺧﻄﺮﯼ ﺟﻮﺍﻧﻬﺎ ﻭ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺎ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﺑﻼﺧﺮﻩ ﺍﯾﻨﮑﻪ سیاستمدﺍﺭﺍﻥ ﺑﻤﺎ ﺭﺍﺳﺖ ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ ﻭ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﺗﺮ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻨﺪ.

ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭ ﭘﺮﺳﯿﺪ: ﻭ ﺣﺎﻻ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ 60 ﺳﺎﻝ ﻧﯿﺎﯾﺶ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﭼﯿﺴﺖ؟

ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﮔﻔﺖ: ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﺎ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺣﺮﻑ ﻣﯿﺰﻧﻢ... .

سه شنبه 25 آذر 1399برچسب:,

کاریزما چیست؟

افرادی كه انرژى مثبت دارند، اغلب مهربان و با عاطفه هستند، به زمين و زمان مهربانی مي كنند، غصه دارند اما آن را قصه نمی كنند تا خُلق مردم را تنگ نکنند، اغلب افرادى خوش خُلقند، دنبال نقاط مثبت هستند، در برابر نا ملايمات زندگی خم به ابرو نمی آورند.

اين افراد در بلند مدت يك نيرویی بدست می آورند كه از همه لحاظ مورد قبول اطرافيان هستند و به قول روانشناسان "كاريزما "دارند.

کاریزما باشید، پر از ديد مثبت. .کاریزمت

سه شنبه 25 آذر 1399برچسب:,

قصه به پایان رسید

خب، می بینم که حسابی به خودت می رسی و از خودت مراقبت می کنی

نیازهایت را بر آورده می کنی

خوب گوش می دی یا می خونی، درباره رژیم غذایی

تغذیه، خواب و سم زدایی از بدن

همین طور خریدن وسایلی که میگن به درد ورزش می خوره

و گیاهان دارویی برای تجدید قوا، وقتی که آسیب می بینی

صابون هایی که تن را تمیز می کنن

افشانه هایی که بوی بد را از بین می برن

مایعاتی که اسید ها و حشره کش ها را خنثی می کنن

اضافه وزن مجاز برای افزایش قدرت و اندازه عضلات

زدن آمپولهای ایمنی و خوردن قرص های نیرو زا

اما یادت باشه که بعد از همه اینها

بالاخره قصه به پایان می رسه. .

سه شنبه 25 آذر 1399برچسب:,

قصه به پایان رسید

خب، می بینم که حسابی به خودت می رسی و از خودت مراقبت می کنی

نیازهایت را بر آورده می کنی

خوب گوش می دی یا می خونی، درباره رژیم غذایی

تغذیه، خواب و سم زدایی از بدن

همین طور خریدن وسایلی که میگن به درد ورزش می خوره

و گیاهان دارویی برای تجدید قوا، وقتی که آسیب می بینی

صابون هایی که تن را تمیز می کنن

افشانه هایی که بوی بد را از بین می برن

مایعاتی که اسید ها و حشره کش ها را خنثی می کنن

اضافه وزن مجاز برای افزایش قدرت و اندازه عضلات

زدن آمپولهای ایمنی و خوردن قرص های نیرو زا

اما یادت باشه که بعد از همه اینها

بالاخره قصه به پایان می رسه. .

سه شنبه 25 آذر 1399برچسب:,

این دود سیه فام

این دود سیه‌ فام که از بام وطن خاست

از ماست که بر ماست

وین شعله سوزان که بر آمد ز چپ و راست

از ماست که بر ماست

جان بر لب ما گر رسد از غیر ننالیم

با کس نسگالیم

از خویش بنالیم که جان سخن اینجاست

از ماست که بر ماست

گوئیم که بیدار شدیم این چه خیالی است

بیداری ما چیست

بیداری طفلی است که محتاج به لالاست

از ماست که بر ماست

امید رهایی نیست وقتی همه دیواریم

از زمزمه دلتنگیم،

از همهمه بیزاریم نه طاقت خاموشی،

نه میل سخن داریم

آوار پریشانی است، رو سوی چه بگریزیم؟

هنگامه حیرانی است، خود را به که بسپاریم؟

تشویش هزار «آیا»، وسواس هزار «اما»،

کوریم و نمی‌بینیم، ورنه همه بیماریم

دوران شکوه باغ از خاطرمان رفته است

امروز که صف در صف خشکیده و بی‌باریم

دردا که هدر دادیم آن ذات گرامی را

تیغیم و نمی‌بریم، ابریم و نمی‌باریم

ما خویش ندانستیم بیداریمان از خواب

گفتند که بیدارید؟ گفتیم که بیداریم.

من راه تو را بسته، تو راه مرا بسته

امید رهایی نیست وقتی همه دیواریم .

سه شنبه 25 آذر 1399برچسب:,